Sierotki Marysie po studiach wyższych. Idiotyzmy na studiach dziennych, których doświadczyłem,

Ten krótki post jest zainspirowany wypowiedzią kol. arszu na temat 'praktyków' po studiach:

Co do szkolnictwa, z moich obserwacji i przebywania z takimi „wykształciuchami” na dzień dzisiejszy to najlepsi są ci co kończyli technika tudzież zawodówki, itd. poszli do pracy i studiowali zaocznie. Mają najlepsze rozeznanie teoria a praktyka. Fakt że nigdy nie wchłonęli tyle wiedzy co na dziennych bo, na to czasu nie mają ale z kolei lepiej wiedzą co im jest przydatne czego warto się uczyć co olać i tylko zdać. Potem są od razu pełnowartościowymi inż. mgr. doświadczeniem również życiowym a nie takie sierotki Marysie z rozbuchanymi ambicjami i sianem w głowie 




http://tombula.wordpress.com/2012/10/17/feudalizm-2000/

Byłem na studiach dziennych i powiem tak - wchłoniesz tam dużo rzeczy, ale wiedzy niekoniecznie więcej niż na zaocznych.

Punkt A:

Według mnie studenci dzienni są (a przynajmniej w moich czasach byli) niesamowicie obciążeni czymś co nazywam "wiedzą balastową" czy "przedmiotami balastowymi" - a więc dodatkami tworzonymi po to, by znajomi znajomych mieli pracę, posady i pensje na uczelni.

Niektóre przedmioty są zupełnie niepotrzebne i rzekłbym "fikcyjne", bez jakiegokolwiek oparcia w rzeczywistości, niektóre przedmioty niejako "poniżają" studenta, jako dorosłego, pełnoletniego człowieka.

Do pierwszej grupy zaliczam przedmioty w stylu: "Etyka w biznesie". Ludzie dajcie spokój!? Jaki jest sens wprowadzać do programu studiów takiego umoralniającego gniota, w dodatku na ostatnich latach studiów, kiedy poważny człowiek ma już swoje wizje na świat, poglądy osobiste, a wszystko i tak zweryfikują realia pracy/biznesu/korporacji, Jaki koń jest każdy widzi. Robienie z tego przedmiotu? Oż... ja pierdzielę....

Do drugiej grupy zaliczam obowiązkowy, przynajmniej na moich studiach WF. Dorośli, pełnoletni ludzie są zmuszani do "ganiania za ping-pongiem" czy innego odbijania piłeczki. Pamiętam np. trudny okres kolokwiów, permanentny deficyt czasu, całkowite przemęczenie i nagle wybija godzina i muszę dojeżdżać do ośrodka sportowego na drugi koniec miasta, uczestniczyć w zajęciach WF, spocony w pośpiechu wracać, potem prysznic, coś do zjedzenia i prawie całe popołudnie zleciało - a następnego dnia ważne kolokwium które oblewasz, bo zabrakło ci te 2-3h na powtórzenie! Nieobecność na WF może jednak sprowadzić większe kłopoty i brak zaliczenia semestru! Co za dziadostwo!

Punkt B:

Co do moich dziennych - byłem tym studenciakiem, który jak najszybciej chciał przejść w życie zawodowe czy też pół-zawodowe, pracowałem w czasie studiów, kombinowałem interesy, dorabiałem.

Było to możliwe dlatego, że zwalniałem się, załatwiałem i nie chodziłem na większość wykładów, semestry zaliczając poświęcając 2-3 dni na nauczenie się materiału z całego semestru z notatek koleżanek i skryptów uczelnianych.

I co najdziwniejsze - pisałem o tym kiedyś na R-O moi rówieśnicy tym (moim dorabianiem) w pewien sposób gardzili.  (Może dlatego, że w pewien sposób były to tzw. elitarne studia).

Nie wiem jaką wiedzę wchłonęli niektórzy koledzy i koleżanki ze studiów dziennych - jednego jestem pewien - wchłonęli dużo lenistwa, dużo zadufania w sobie, dużo przekonania o własnej wyższości nad ciemnym ludem naokoło.

No i stąd teraz taka sierotka Marysia, czy 'sierotek' Marian nie mają koncepcji co ze sobą zrobić, a często już te parę lat po studiach są, ale mają wielkie rozbuchane ambicje.